Γράφει η Παιδαγωγός – Οικογενειακή σύμβουλος
Τατιάνα Τσαραμιάδου
Διευθύντρια του Παιδικού Πανεπιστημίου και των κέντρων «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ»
Ο Πέτρος ήρθε σήμερα στο σχολείο και έφερε μαζί του ένα παιχνίδι από το σπίτι του. Ήταν ένα ολοκαίνουργιο χρωματιστό παιχνίδι που σε προκαλούσε να ασχοληθείς μαζί του.
«Δεν ξέρω τι να κάνω πια! Δεν μαζεύει τα παιχνίδια του, δεν παίζει! (μας είπε η μαμά του) Έχει ένα δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια! Να σκεφθείτε τα περισσότερα είναι ακόμη καινούργια στα κουτιά τους! Πανάκριβα ,ωραία παιχνίδια που κανείς δεν τα παίζει!»
Ο Πέτρος δεν είναι το μοναδικό παιδί που «βαριέται» όσα έχει! Σήμερα τα περισσότερα παιδιά υποφέρουν από το «σύνδρομο υπερπροσφοράς» που δημιουργεί πολλές παρενέργειες, όπως αποθάρρυνση, περιορισμό σκέψης και φαντασίας, κορεσμό, παραίτηση, συχνά και καταθλίψεις..! Αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν με το λανθασμένο συναίσθημα ότι «θα έχω πάντα στην ζωή μου ότι θέλω»! Τα παιδιά αυτά δεν αγωνίζονται, ούτε διεκδικούν, ούτε δικαιωματικά κερδίζουν αυτά που επιθυμούν, κάποιοι ενήλικες τα…προλαβαίνουν, σκέφτονται γι΄αυτά και επιλέγουν αντί γι΄αυτά!
Η μαμά του Πέτρου βρίσκεται σε αδιέξοδο ! Παρακαλεί τον παππού, την γιαγιά και την νονά να ΜΗΝ αγοράσουν ΤΙΠΟΤΕ ΠΙΑ αλλά αυτοί δεν την ακούν!! Της προτείναμε να «μαζέψει» όλα τα παιχνίδια από το δωμάτιο του παιδιού, την ώρα που αυτός θα λείπει, καθώς και από όλους τους χώρους του σπιτιού. Θα αφήσει έξω, μόνο στο δικό του δωμάτιο λίγα δημιουργικά παιχνίδια σε ύψος ανάλογο με το παιδί για να τα φτάνει. Κατόπιν μόλις επιστρέψει το παιδί, θα πρέπει να το ενημερώσει για τις αλλαγές λέγοντας του: «Κατάλαβα ότι το δωμάτιό σου είναι υπερβολικά γεμάτο παιχνίδια! Σε λίγο δεν θα χωράς ούτε εσύ! Γι΄αυτό τα βόλεψα κάπου αλλού και θα βγάζουμε κάθε εβδομάδα εκείνα που θα θέλεις εσύ. Κάθε Παρασκευή απόγευμα, μόλις γυρίζεις από το σχολείο θα μπαίνουμε στην αποθήκη και θα διαλέγεις. Μόνο 5 παιχνίδια θα μπορείς να διαλέξεις κάθε εβδομάδα. Επίσης θα ήθελα να μου πεις ποια παιχνίδια δεν σου αρέσουν πια να τα στείλουμε σε παιδάκια που δεν έχουν». Πολλές φορές το παιδί διαλέγει να «πετάξει» ολοκαίνουργια παιχνίδια, όπως έκανε ο Πέτρος. Μετά από πρότασή μας η μαμά του είπε: Αυτό το παιχνίδι είναι σχεδόν καινούργιο και είναι κρίμα να μην το γνωρίσεις. Σου προτείνω να το πας στο σχολείο να το παίξετε μαζί με τα παιδιά της τάξης σου. Ο Πέτρος το έφερε λοιπόν σήμερα στο σχολείο. Εδώ είχε την ευκαιρία να το δει «με άλλο μάτι» αφού έπαιξε μαζί του όλη η τάξη! Το ευχαριστήθηκε , δημιούργησε και επιβραβεύτηκε από την ομάδα για την παραχώρηση του παιχνιδιού! Μια ιδέα είναι να κάνετε – σε συμφωνία με τις μαμάδες των φίλων του παιδιού σας – ένα πάρτι ανταλλαγής παιχνιδιών. Ή να δημιουργήσετε μια «Δανειστική παιγνιοθήκη» από όπου τα παιδιά θα μπορούν να ανταλλάσσουν τα παιχνίδια τους για λίγο καιρό!
Είναι ανάγκη να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας φυσιολογικά ,να τα οδηγήσουμε σε υγιείς δρόμους ,δημιουργικούς και με αξίες! Δεν τα ωφελεί να νοιώθουν ότι «πνίγονται» από υπερπροσφορά ,ούτε να φαίνονται αγενή και αχάριστα όταν δεν δείχνουν την ευγνωμοσύνη τους στους δωρητές τους! «Ανακούφιση» είναι το συναίσθημά του Πέτρου όταν γύρισε από το σχολείο και βρήκε άδειο το δωμάτιο! Τόσα πολλά παιχνίδια! Τι να τα κάνω;
Επικοινωνία με την Τ. Τσαραμιάδου: